Φράγμα Αλμωπαίου: Η δική μας απάντηση στην κλιματική κρίση και στη λειψυδρία
Τις τελευταίες μέρες ολοένα και περισσότεροι συμπολίτες μας αρχίζουν να συνειδητοποιούν το φάσμα της λειψυδρίας που απειλεί τη χώρα. Ήδη, σε πολλές περιοχές Δήμοι έχουν τεθεί από την Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Μετά από δύο ήπιους χειμώνες και με ένα παρατεταμένο ιδιαίτερα θερμό και ξηρό-άνυδρο καλοκαίρι, επιβεβαιώνονται οι εκτιμήσεις επιστημόνων πως, η χώρα μας θα γίνει θερμότερη και ξηρότερη λόγω της κλιματικής κρίσης.
Ιδιαίτερο πρόβλημα αντιμετωπίζουν οι αγρότες, που καθημερινά, λόγω της έλλειψης νερού, βλέπουν τις καλλιέργειες και τους καρπούς του μόχθου τους να απειλούνται με καταστροφή. Η Πέλλα δεν εξαιρείται από αυτή την κατάσταση, καθώς σε πολλές περιοχές του Νομού μας έχουμε συνεχείς διακοπές υδροδότησης, ενώ τα υπόγεια αποθέματα νερού, αλλά και τα νερά των πηγών, έχουν μειωθεί αισθητά.Η κατάσταση δεν προοιωνίζεται να βελτιωθεί τα προσεχή χρόνια. Αντιθέτως, όλες οι ενδείξεις οδηγούν στο συμπέρασμα ότι έχουμε μπει σε ένα δύσβατο και ανηφορικό δρόμο. Γι αυτό άλλωστε σήμερα, που η κλιματική κρίση και η λειψυδρία δείχνουν για τα καλά τα δόντια τους, καθίσταται επιβεβλημένο να υπάρξουν άμεσα πολιτικές και έργα, τα οποία να στηρίζουν το αγροτικό προϊόν και τους ανθρώπους που το παράγουν. Το θέμα είναι κρίσιμο και ζητά επιτακτικά άμεσες και ολοκληρωμένες απαντήσεις-δράσεις, γιατί σήμερα μπορεί να φαίνεται στο χωράφι, αλλά αύριο θα εμφανιστεί και στο ράφι του σούπερ μάρκετ και στην καθημερινή ζωή όλων μας.
Γεωργία και αγροτική οικονομία χωρίς επάρκεια νερού δεν μπορούν να υπάρξουν. Και η ανυπαρξία αγροτικής παραγωγής οδηγεί τον τόπο σε ερήμωση και κοινωνική αποσύνθεση. Και η υποβάθμιση της υπαίθρου χώρας συντείνει με μαθηματική ακρίβεια στην υπανάπτυξη της χώρας.
Παρά τη δυσμενή αυτή κατάσταση, στην Πέλλα σήμερα μπορούμε να έχουμε έναν χειροπιαστό τόνο αισιοδοξίας.
Και δεν είναι άλλος από το Φράγμα Αλμωπαίου, που ξεκίνησε να παίρνει σάρκα και οστά.
Πρόκειται για ένα έργο πνοής και ζωής για το Νομό μας και τη Μακεδονία. Ένα έργο, που πέρασε μέσα από απίστευτες συμπληγάδες, σκόπιμες μεθοδεύσεις καθυστερήσεις και ύποπτες αναβολές προηγουμένων κυβερνήσεων, αλλά που τελικά γίνεται τώρα πραγματικότητα. Και οφείλω να υπενθυμίσω την μεγάλη συμβολή του τότε Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών Θοδωρή Σκυλακάκη ,ο οποίος αντελήφθη την τεράστια αναπτυξιακη, επενδυτική σημασία που θα έχει στη τοπική και εθνική οικονομία και το ενέταξε στο ταμείο ανάκαμψης με εντολή του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη. Ένα έργο, που με την ολοκλήρωσή του θα εξασφαλίζει κάθε χρόνο επάρκεια νερού σε χιλιάδες αγρότες του Νομού μας σε καλλιεργήσιμες εκτάσεις πάνω από 140.000 στρέμματα, οι οποίες θα αρδεύονται από αυτό, ενώ ταυτόχρονα με την αποσυμφόρηση των, έτσι κι αλλιώς, κοστοβόρων γεωτρήσεων σε αυτές, θα εμπλουτιστεί ο υδροφόρος ορίζοντας στις υπόλοιπες καλλιεργούμενες εκτάσεις του Νομού μας.
Αυτή θα έλεγα είναι η δική μας «απάντηση» στις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης, που με αιχμή σήμερα τη λειψυδρία απειλεί τον αγροτικό τομέα. Και ειλικρινά αισθάνομαι υπερήφανος και πολλαπλώς δικαιωμένος για τους πολύχρονους αγώνες και προσπάθειες που κατέβαλα από κάθε θέση ευθύνης για την υλοποίηση του Φράγματος Αλμωπαίου. Υπερήφανος και δικαιωμένος, γιατί ταυτίστηκα με αυτό το έργο και ποτέ δεν έκανα, ούτε θα κάνω πίσω, μέχρι την οριστική ολοκλήρωσή του.
Ταυτόχρονα αισθάνομαι και ικανοποίηση γιατί εδώ και χρόνια, από τότε που πρωτοεκλέχθηκα βουλευτής Πέλλας, είχα πάντα στο «ραντάρ» της προσοχής μου την κλιματική αλλαγή – σήμερα πλέον κλιματική κρίση – και την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της στον ελληνικό αγροτικό τομέα. Με γνώμονα πάντα την προστασία του προϊόντος και του μόχθου του Έλληνα αγρότη.
Γνωρίζοντας και υποστηρίζοντας πως ένας βιώσιμος και ανεπτυγμένος αγροτικός τομέας, οδηγεί σε μια βιώσιμη και αναπτυγμένη ύπαιθρο χώρα, με κοινωνική συνοχή και κατ΄ επέκταση σε μια ανεπτυγμένη Ελλάδα. Σήμερα με την κατασκευή του Φράγματος Αλμωπαίου, ενός από τα μεγαλύτερα φράγματα που θα έχει η χώρα μας, η Πέλλα δίνει ένα μήνυμα και στην υπόλοιπη Ελλάδα πως, η κλιματική κρίση και το φαινόμενο της λειψυδρίας μπορούν και πρέπει να αντιμετωπιστούν με μεγαλόπνοα έργα και συντονισμένες πολιτικές και προσπάθειες.
Σε αυτή άλλωστε την κατεύθυνση κινείται και η σημερινή κυβέρνηση με προγράμματα όπως το Ύδωρ 2.0, που αποτελεί το μεγαλύτερο πρόγραμμα αρδευτικών έργων των τελευταίων 50 ετών και περιλαμβάνει σειρά έργων που θα πραγματοποιηθούν μέσω Συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) με εξασφαλισμένη χρηματοδότηση τόσο από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, όσο και από το εθνικό Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων.
Το Ύδωρ 2.0 είναι ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα με το οποίο θα κατασκευαστούν οι αναγκαίες υποδομές (κατασκευή-εκσυγχρονισμός φραγμάτων, αρδευτικών δικτύων, λιμνοδεξαμενών κ.α.), ώστε να αντιμετωπιστούν χρόνια προβλήματα έλλειψης αρδευτικού νερού προς όφελος των Ελλήνων αγροτών, καταναλωτών και πολιτών.
