ΗΑυγή μιας νέας εποχής;
Το τέλος του 2024 έχει έρθει μαζί με σημαντικές αλλαγές που προμηνύουν ανακατατάξεις στη διεθνή πολιτική σκηνή που σίγουρα δεν θα αφήσουν ανεπηρέαστη την Ελλάδα.
Το διεθνές πολιτικό σκηνικό είναι ήδη αρκετά βεβαρυμμένο με τους πολέμους σε Ουκρανία και Μέση Ανατολή να μην φαίνεται να έχουν τέλος.
Από την άλλη μεριά, η νέα εκλογή Τραμπ, ο οποίος θα αναλάβει σε λίγες μέρες και επίσημα την προεδρία συνοδεύεται με ένα νέφος αβεβαιότητας ως προς τις αλλαγές που θα επιφέρει.
Είναι εδώ και μερικά χρόνια δεδομένο πως ζούμε σε αβέβαιες και ασταθείς εποχές και οι αλλαγές διαδέχονται η μία την άλλη με γοργούς ρυθμούς.
Μέσα στα επόμενα 4 χρόνια της προεδρίας του Τραμπ υπάρχει μεγάλη περίπτωση να αλλάξουν οι Ευρωαμερικανικές σχέσεις και να γίνονται περισσότερο με όρους αγοράς και επιχειρηματικότητας παρά με όρους διπλωματίας που έχουμε συνηθίσει.
Σε μία εποχή όπου το δυτικό αξιακό σύστημα βρίσκεται υπό αμφισβήτηση αλλά και ανοιχτή απειλή από διάφορους εξωτερικού παράγοντες, η αλλαγή στους τρόπους συνδιαλλαγής με τις ΗΠΑ μπορεί να αποβεί καθοριστική για την εξέλιξη των πραγμάτων.
Ένα μεγάλο ερώτημα λοιπόν είναι κατά πόσο θα μπορέσει η πολιτική προσέγγιση του Τραμπ με την Ρωσία και την Κίνα να κατευνάσει τις αναθεωρητικές βλέψεις των χωρών αυτών αλλά και κατά πόσο θα μπορέσει να αποτρέψει τις απειλές από την Μέση Ανατολή στο να ενταθούν μέσα στα επόμενα χρόνια. Τα κρίσιμα αυτά ερωτήματα είναι σημαντικά διότι θα καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό το διεθνοπολιτικό σκηνικό της επόμενης δεκαετίας.
Η ελληνική εξωτερική πολιτική τα χρόνια διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας έχει αναμφίβολα ανέβει επίπεδο. Πλέον, μπορούμε να μιλάμε για μία πολυεπίπεδη και ενεργή εξωτερική πολιτική η οποία έχει βγάλει την Ελλάδα από την περίοδο της εσωστρέφειας και της ανασφάλειας και την οδηγεί με αυτοπεποίθηση στην στήριξη των θέσεων της.
Από τον τομέα του πολιτισμού, όπου για πρώτη φορά η κυβέρνηση διεκδικεί τα γλυπτά του Παρθενώνα αξιοποιώντας τα σημαντικά εργαλεία της δημόσιας διπλωματίας έως την ουσιαστική συμμετοχή με προτάσεις που γίνονται δεκτές από τα ευρωπαϊκά κέντρα αποφάσεων για ευρωπαϊκά πολιτικά ζητήματα αλλά και την διεκδίκηση των θέσεων μας απέναντι στην Τουρκία, η Ελληνική Εξωτερική Πολιτική φαίνεται να βρίσκεται σε ένα πολύ καλό επίπεδο.
Μέσα στην νέα ισχυρή εικόνα που έχουμε χτίσει όλα αυτά τα χρόνια μετά την κρίση, το στοίχημα θα πρέπει να είναι να μπορέσουμε να εμπνεύσουμε και πάλι την σημασία της συνεργασίας και της αλληλεγγύης, των αξιών της ελευθερίας, της αυτοδιάθεσης και της ειρηνικής συνύπαρξης.
Η συμμετοχή της Ελλάδας στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ μας δίνει ένα ακόμα βήμα για την εκπλήρωση αυτού του στοιχήματος. Άλλωστε, είμαστε μια χώρα σε μια δύσκολη και απαιτητική γειτονιά και παρόλα αυτά πάντοτε βρίσκουμε τρόπους συνεννόησης και ειρηνικής συνύπαρξης.
Επομένως, ο στόχος της σταθερότητας που έχει θέσει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας του Κυριάκου Μητσοτάκη όλα αυτά τα χρόνια είναι άκρως επίκαιρος και το 2025. Αποτελεί μια ουσιαστική επιλογή η οποία μπορεί να κρατήσει την χώρα σε μια κατάσταση κανονικότητας μέσα στη νέα εποχή που ανατέλλει.
Η εσωτερική ισχύς μέσα από τις πολιτικές μεταρρυθμίσεις μπορεί να μεταφραστεί σε εξωτερικό πυλώνα εμπιστοσύνης και ασφάλειας.
Και αυτό είναι ένα στοίχημα που πρέπει να κερδίσουμε σε όλα τα επίπεδα.