Θ. Τζάκρη: “Συμμορία αυτοί που διοικούν τον ΣΥΡΙΖΑ”

Ο ΣΥΡΙΖΑ ποτέ δεν κατάφερε να γίνει κανονικό, ενιαίο πολιτικό κόμμα. Ωστόσο είναι άλλο πράγμα η παθολογική πολιτική λειτουργία που ήταν γνωστή σε όλους μας -και κανένας από εμάς δεν προέρχεται από παρθενογένεση- κι άλλο πράγμα ότι μια μικρή πραξικοπηματική ομάδα αποφασίζει να δράσει σαν συμμορία και υιοθετεί μεθόδους κακοποιών. Είναι δύο τελείως διαφορετικής τάξης ζητήματα.

Λίγες μέρες πριν ο Στέφανος Κασσελάκης ανακοινώσει τη δημιουργία του δικού του κόμματος η Θεοδώρα Τζάκρη ένα από τα πρόσωπα που έδωσαν μάχες για εκείνον όταν ήταν πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και μετά την καθαίρεση του, μιλάει στο TheTOC για τα επόμενα βήματά της δίπλα στον Στέφανο Κασσελάκη.

Περιγράφει πως θέλει να είναι το νέο κόμμα, σε ποιους απευθύνεται και εξαπολύει σφοδρή επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ λέγοντας πως στις επόμενες εκλογές θα είναι πολύ τυχερός αν έχει ποσοστό μεγαλύτερο από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ.


Πόσο επώδυνο είναι για ένα στέλεχος σαν εσάς που έχει όλη αυτή τη διαδρομή στο κόμμα να βιώσει όλα αυτά που βίωσε τους τελευταίους μήνες;

αυταπάτες, αλλά τουλάχιστον της εντιμότητας και του σεβασμού των κατακτήσεων της νεωτερικότητας, άρα και της σύγχρονης δημοκρατίας. Από την άλλη όταν έχεις ήδη ακούσει στον δημόσιο λόγο ότι κάποιος σκοπεύει να επιβάλει “παντί τω τρόπω” αυτό που θεωρεί σωστό, έχεις ήδη ακούσει διακηρυγμένο ένα αντιδημοκρατικό manifesto ή όταν ακούς την δήλωση/πρόθεση για τον ΣΥΡΙΖΑ, ότι αφού κάποιος δεν εξελέγη βουλευτής σκοπεύει να το διαλύσει ή το προσωπικό μένος που υποκρύπτει η δημόσια “υπόσχεση” ότι κάποιος, ο Κασσελάκης, δεν θα έχει δεύτερη ευκαιρία στην χώρα, ε τότε πρέπει να τα περιμένεις όλα. Θέλω να πω ότι όσα είδαμε στο Γκάζι δεν ήταν ακριβώς κεραυνός εν αιθρία, είχαν προαναγγελθεί μεγαλοφώνως.


Ήταν το τέλος μιας διαδρομής, αλλά ήσασταν γραμματέας της κοινοβουλευτικής ομάδας και δίπλα στον κύριο Κασσελάκη από την αρχή της θητείας του. Είχατε την αίσθηση πως από την αρχή υπήρχε ένα σχέδιο εξόδου του από τον ΣΥΡΙΖΑ;

Όχι βέβαια. Αυτοί που τα λένε αυτά τι εννοούν ότι εξελέγη κάποιος αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και αντί να τιμήσει αυτόν τον κορυφαίο πολιτειακό ρόλο η πρώτη του σκέψη είναι πως το επίτευγμά του θα τον διαλύσει; Αυτά είναι ασυναρτησίες. Πρόκειται για προβολή των πονηρών προθέσεων κάποιων στον αντίπαλό τους. Αυτοί που ξέρουν πολύ καλά ότι πονηρά σκόπευαν και απεργάζονταν οι ίδιοι την έξωση του κ. Κασσελάκη, το γεγονός αυτό το προβάλλουν και το αποδίδουν τάχα στις επιθυμίες του αντιπάλου τους. Η προβολή είναι ένας
κλασσικός ψυχολογικός χειρισμός.


Προς το τέλος του συνεδρίου, όταν ήταν ανοιχτά τα μικρόφωνα, ακούστηκαν στελέχη να λένε ότι “σώσαμε το κόμμα μας”. Τι σημαίνει “σώσαμε το κόμμα μας”; Θεωρείτε ότι υπήρχε μια ιδιοκτησιακή αντίληψη που οδήγησε τα πράγματα εδώ;

Κοιτάξτε κ. Τάκη, οι διπρόσωποι άνθρωποι πάντα κινδυνεύουν να αποκαλυφθούν από κάποια αβλεψία και σε μερικούς από αυτούς συμβαίνει καθ έξιν. Παραδείγματος χάρη, οι μαγνητοφωνήσεις Μιωνή, τα sms Καλογρίτσα. Ωστόσο, έχετε δίκιο ότι σε αυτή “την εσωτερική τους επικοινωνία” μαρτυρούσαν την ιδιοκτησιακή τους αντίληψη, γιατί αυτό εννοούσαν ότι αυτοί οι ιδιοκτήτες έκαναν με βία και απάτη έξωση σε εμάς τους νοικάρηδες, τους ενοικιαστές. Το πιο κωμικό όμως είναι ότι αυτό εκστομίζεται και από πρόσωπο προερχόμενο από το ΠΑΣΟΚ, που έχει γίνει ωστόσο σαρξ εκ της σαρκός της νομενκλατούρας. Οι “νομενκλατούριοι” στην Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών λέγονταν έτσι ακριβώς γιατί πίστευαν ότι βάση κάποιας πολιτικής τους ιδιότητας ήταν πιο “ίσοι” από τους άλλους. Οικοδόμησαν λοιπόν τις ακραίες ανισότητες των καθεστώτων του υπαρκτού σοσιαλισμού ομνύοντας με φανατισμό στην ισότητα και αυτό αποτέλεσε ένα οικουμενικό μάθημα για την ορθή σχέση ισότητας-ελευθερίας. Αλλά σε μερικούς αυτό το μάθημα απ ότι φαίνεται δεν έφτασε ποτέ.


Κάποιοι που διαβάζουν την συνέντευξη θα πουν και η Τζάκρη από το ΠΑΣΟΚ προέρχεται.

Ναι. Όμως εγώ δεν υπήρξα και δεν θεώρησα ποτέ τον εαυτό μου μέρος μιας γραφειοκρατίας, ούτε φέρθηκα ποτέ με αυτό τον τρόπο. Ούτε θεώρησα ποτέ ότι είμαι πιο ίση από κάποιους άλλους. Ούτε ακόμη, όταν ήμουν στο ΠΑΣΟΚ, ήμουν προϊόν των σκληρών μηχανισμών. Ήμουν πάντα ένα πρόσωπο της κοινωνίας.

Ξέρετε, εγώ είμαι ένας άνθρωπος που ήμουν μεν δικηγόρος όταν πήγα στο ΠΑΣΟΚ, αλλά προέρχομαι από μια αγροτική οικογένεια, γεννήθηκα και μεγάλωσα σ’ ένα χωριό. Το έχω πει πολλές φορές, το γεγονός ότι επελέγην κάποια στιγμή να μπω σε ένα ψηφοδέλτιο και να εκλεγώ, αυτό οφείλεται μόνο και μόνο στο ΠΑΣΟΚ της τότε εποχής, το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου που είχε προηγηθεί και έδωσε πρωτοφανή ώθηση στην κοινωνική κινητικότητα στην Ελλάδα. Δε θα συνέβαινε ποτέ αυτό, αν ήμουν στη Νέα Δημοκρατία και δεν λεγόμουν Κεφαλογιάννη ή Καραμανλή και δεν θα συνέβαινε ποτέ και στον ΣΥΡΙΖΑ γιατί εκεί έπρεπε να είμαι παιδί του κομματικού σωλήνα προκειμένου να επιλεγώ.


Επειδή λέτε για τους σκληρούς μηχανισμούς, υπάρχει ένα ερώτημα στην κοινωνία και σε πολίτες πέρα από το αν είναι ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ ή οτιδήποτε άλλο. Γιατί εκφράστηκε αυτή η εμπάθεια και η σκληρή συμπεριφορά στο πρόσωπο του κυρίου Κασσελάκη;

Θα μπορούσα να σας απαντήσω με τη ρήση του Γεωργίου Παπανδρέου, του Γέρου της Δημοκρατίας, ότι “τις καρυδιές που έχουν καρύδια τις πετροβολούν τα παιδιά”. Ωστόσο, είναι πολύ πιο πολύπλοκο. Το μένος τους δείχνει ότι ήταν μια μάχη προνομίων και όχι απλώς της εναπομείνασας χρηματοδότησης μιας κοινοβουλευτικής τριετίας. Παραδόξως, Τσίπρας και Κασελάκης, ασχέτως των μεταξύ τους σχέσεων, προσέκρουσαν στις ίδιες ακριβώς παθογένειες και σε αυτό πάντως προσομοιάζουν. Έτσι και ο Καποδίστριας, με τις ίδιες κοινωνικές δομές συγκρούστηκε όταν προσπάθησε τον 19ο αιώνα να συγκροτήσει ένα κεντρικό ενιαίο κράτος δυτικού τύπου και όχι μια ομοσπονδία φέουδων κατά το οθωμανικό πρότυπο, όπου θα είχαν την αληθινή εξουσία οι τοπικοί κοτζαμπάσηδες. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι κοτζαμπάσηδες ήταν όλοι τους για πέταμα. Πολλοί ήταν εξακριβωμένα πατριώτες, αλλά ως φαινόμενο ήταν σίγουρα οπισθοδρομικό. Αυτή ήταν και η φύση της μάταιης προσπάθειας μετατροπής του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα ενιαίο κανονικό κόμμα, όπως μάλιστα αυτή εντάθηκε από την προσπάθεια και των δύο αυτών ηγετών να τον μετατρέψουν σε ένα ευρύχωρο κόμμα της Δημοκρατικής Παράταξης. Γι’ αυτό κι η εσωκομματική κρίση χρωματίστηκε επί μια 5ετία τώρα, έντονα από το λεγόμενο θέμα της Κεντροαριστεράς που ήταν όμως ένα σύμπτωμα κι όχι τόσο ένα αίτιο της κρίσης. Τέλος πάντων, περασμένα ξεχασμένα, εκεί που αποτύχαμε και πρώτη και δεύτερη φορά με το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ θα επιτύχουμε με την τρίτη!


Λέτε ότι ήταν μάταιη η προσπάθεια μετατροπής του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα κανονικό κόμμα. Πότε αρχίσατε να το συνειδητοποιείτε αυτό; Πριν την προεδρία Κασσελάκη ή κατά τη διάρκεια της;

Ο ΣΥΡΙΖΑ ποτέ δεν κατάφερε να γίνει κανονικό, ενιαίο πολιτικό κόμμα. Ωστόσο είναι άλλο πράγμα η παθολογική πολιτική λειτουργία που ήταν γνωστή σε όλους μας -και κανένας από εμάς δεν προέρχεται από παρθενογένεση- κι άλλο πράγμα ότι μια μικρή πραξικοπηματική ομάδα αποφασίζει να δράσει σαν συμμορία και υιοθετεί μεθόδους κακοποιών. Είναι δύο τελείως διαφορετικής τάξης ζητήματα.


Μια και λέτε για αυτοκριτική, σίγουρα κάθε άνθρωπος κάνει σωστά, κάνει και λάθη. Εσείς ποια λάθη θα εντοπίζατε σε αυτή τη θητεία του κ. Κσσελάκη ως προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ;

Ενώ ήταν η επικράτηση του ένα γέννημα της χρόνιας κρίσης και το επεσήμανε εξ αρχής σωστά, δεν συνέδεσε την προεδρία του όσο θα έπρεπε και όσο θα μπορούσε με τα κοινωνικά αίτια που τον ανέδειξαν. Που είναι η κεντροαριστερά, η πατριωτική Αριστερά, οι μη προνομιούχοι, η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα, η καινοτομία και η έρευνα, ο ελληνισμός της διασποράς, το χάσμα των γενεών και πολλά άλλα. Εστίασε πολύ περισσότερο στα λεγόμενα ενδεχομενικά δηλαδή τα δευτερεύοντα χαρακτηριστικά του, που ιστορικά δεν σχετίζονταν πάντα με το αίτημα που τον ανέδειξε. Αντιθέτως, συχνά απέναντι στις αληθινές εκρηκτικές αιτίες εκείνος εμφανίστηκε δίβουλος, όπως για παράδειγμα στο εσωκομματικό ζήτημα και στα αναγκαία μέτρα εναντίον της γραφειοκρατίας. Υπήρξε σίγουρα ένα έλλειμμα αδιαλλαξίας και ενίοτε ένας απατηλός και θανατηφόρος εναγκαλισμός με τη γραφειοκρατία και τις απαιτήσεις της. Αυτά νομίζω ότι πλήρωσε ο Στέφανος Κασσελάκης.


ΤζάκρηΠοια πιστεύετε ότι θα είναι τα επόμενα βήματα του ΣΥΡΙΖΑ; Μπορεί το κόμμα να μην μπει καν στη Βουλή στις επόμενες εκλογές;

Κοιτάξτε, θα θυμάστε ότι στην παράδοση του μικρού ΚΚΕ Εσωτερικού, παραδόξως το μικρό του μέγεθος συνοδεύονταν με μια εξωφρενική δυναμική περαιτέρω συνεχών διασπάσεων.
Ήταν ίσως το τίμημα του ελιτισμού. Θεωρώ ότι η σημερινή ελαχιστοποίηση τους δεν θα επιφέρει κάποια ομοιογένεια και αρμονία, αλλά το αντίθετο ακριβώς. Άρα εκλογικώς θα είναι πολύ τυχεροί αν τυχόν υπερβούν στις επόμενες εκλογές την ΑΝΤΑΡΣΥΑ.


Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει σήμερα 31 βουλευτές αν αποχωρήσετε χάνει την θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ λένε ότι όποιος το επιχειρήσει αυτό θα το κουβαλάει για πάντα ως μομφή μαζί του. Τι απαντάτε;

Κοιτάξτε το 2013 ο κ. Βενιζέλος με διέγραψε όταν υπερψήφισα την πρόταση μομφής στον Σαμαρά, γράφοντας τη σχετική δήλωση του σε ότι βρήκε μπροστά του σε μια κόλλα χαρτί που την παρέδωσε στο προεδρείο της Βουλής. Πολύ πιο έντιμα πάντως από ότι μου συνέβη στα σημερινά έκτροπα. Μέχρι τότε είχα εκλεγεί πέντε φορές πρώτη βουλευτής Πέλλας και από τότε, μετά δηλαδή την διαγραφή μου, έχω εκλεγεί πρώτη στην Πέλλα και άλλες πέντε φορές ακόμη. Το τι απέγινε εκείνη η ηγεσία που με απέβαλε, το θυμάστε καλά. Ωστόσο, επί 10 χρόνια με καθύβριζαν όλοι όσοι δεν έβλεπαν με καλό μάτι την επικείμενη τότε έλευση του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή πολλοί και ισχυροί εντός και εκτός χώρας. Το 2019 για τις Πρέσπες μου πέταγαν μολότοφ στο σπίτι μου να με κάψουν οικογενειακώς. Σας φαίνεται μετά από όλα αυτά πιθανόν να τρέμω μη τυχόν και με κακοχαρακτηρίσει καμιά δευτεράντζα των 87;

Εγώ θεωρώ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ τυπικά είναι ακόμη Αξιωματική Αντιπολίτευση. Ουσιαστικά η ηγεσία αυτής της συμμορίας που διοικεί τον ΣΥΡΙΖΑ σήμερα απολύτως συνειδητά αποποιήθηκε την ιδιότητα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης όταν αποφάσισε να κάνει όσα έκανε πριν και μετά το συνέδριο και οι σημερινές υποκριτικές τους “κραυγούλες” που ζητούν και τα ρέστα, απλώς αποδεικνύουν ότι θεωρούν ανόητους τους πολίτες και ότι μπορούν να τους ξεγελάσουν.


Η αίσθησή σας είναι ότι όταν ολοκληρωθεί η αποχώρηση στελεχών, το νέο κόμμα Κασσελάκη μπορεί να σχηματίσει μια κοινοβουλευτική ομάδα, μια και χρειάζονται 10 βουλευτές;  Ναι.

Τζάκρη ΚασσελάκηςΟ κύριος Κασελάκης το επόμενο διάστημα αναμένεται να ανακοινώσει το νέο του κόμμα. Εκείνη την ημέρα η Θεοδώρα Τζάκρη θα είναι μαζί του ως ανεξάρτητη βουλευτής; Ναι.

Ποια θέλετε να είναι η θέση σας δίπλα σε αυτό το νέο κόμμα και πώς βλέπετε την ιδεολογική κατεύθυνση που πρέπει να έχει το νέο κόμμα αλλά και την οργανωτική δομή;

Σίγουρα δεν θα φτιάξουμε μια νέα γραφειοκρατία με αναφορά σε επετηρίδες και στην ιστορική προσφορά ενός εκάστου. Όποιος ξέρει καλή μπάλα θα πρέπει να το αποδεικνύει στο γήπεδο που θα είναι μάλιστα ολοκαίνουργιο και αμεταχείριστο. Η μεγάλη μου ελπίδα είναι ότι η γενιά των Ελλήνων που δεν ήλπιζαν ποτέ, δηλαδή των νέων παιδιών, θα βρουν σε εμάς ένα δρόμο έκφρασης. Αυτό σημαίνει ότι εμείς οι παλαιότεροι θα πρέπει “σαν έτοιμοι από καιρό, σαν θαρραλέοι” να τους κάνουμε χώρο. Όσον αφορά στον ιδεολογικό προσανατολισμό του νέου κόμματος πιστεύω ότι ο συνδυασμός των θετικών στοιχείων από τις μεγάλες παραδόσεις του σοσιαλισμού και του φιλελευθερισμού είναι ο σύγχρονος δρόμος, ο πιο κατάλληλος για την Ελλάδα, στο φως πάντα των ιδεών του Amartya Sen, του John Rawls και φυσικά του δικού μας Ανδρέα Παπανδρέου. Η χώρα χρειάζεται ένα κόμμα που να εκφράζει πάντα τους μη
προνομιούχους, την μεγάλη μάζα των λαϊκών στρωμάτων.


Θα θέλατε το νέο κόμμα να είναι κομμάτι του κυβερνητικού πολιτικού παιχνιδιού; Δηλαδή να μπορεί να συμμετέχει σε μια κυβέρνηση συνασπισμού;

Ο στόχος του καινούργιου κόμματος θα είναι αυτός ο στόχος που υπηρετούσε ο κ. Κασσελάκης και ως πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Δηλαδή ένα κυβερνητικό αυτόνομο κόμμα. Και νομίζω ότι σε αυτή τη δεύτερη φάση, με έναν Κασσελάκη πιο ώριμο πολιτικά, με πιο πυκνή πολιτική παρουσία και πιο απελευθερωμένο, με λυμένα τα χέρια, χωρίς την εσωστρέφεια
και τα εσωκομματικά προβλήματα αυτό μπορεί καλύτερα να επιτευχθεί. Βεβαίως μπορούμε να δούμε κάλλιστα και τη συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ και άλλα κόμματα της δημοκρατικής παράταξης. Πάντα όμως με τους όρους που έχουμε βάλει, όρους σεβασμού στην αυτοτέλεια των κομμάτων, στις πολιτικές τους ηγεσίες. Εμείς δεν μιλήσαμε ποτέ για κοινά ψηφοδέλτια. Και να σας πω και κάτι άλλο. Για να υπάρξει πολιτική συνεργασία πρέπει να υπάρξει προηγουμένως επαληθευτικό περιβάλλον δηλαδή συνεργασία στην κοινωνία των πολιτών, σε
κοινοβουλευτικό επίπεδο, στα συνδικάτα, στα επιμελητήρια, στην τοπική αυτοδιοίκηση κι αλλού. Όμως η βασικότερη προϋπόθεση είναι ότι τα κόμματα με τα οποία θα
συνεργαστούμε πρέπει να είναι ακηδεμόνευτα από την διαπλοκή.


ΤζάκρηΌλους αυτούς τους μήνες που βιώσατε όλη αυτή την περιπέτεια, τι είναι αυτό που σας στενοχώρησε περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο που δεν το περιμένατε;

Πρώτα απ όλα ο γελοίος τρόπος που χάθηκαν κάποιες πολιτικές μάχες στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ από αντιπάλους που δεν ήταν πια παρά η σκιά του παλιού τους εαυτού. Ακόμα η προσωπική προσβολή που ένιωσα όχι μόνο εγώ αλλά και χιλιάδες άνθρωποι που ήρθαν στο συνέδριο και “έφαγαν πόρτα”. Άνθρωποι μεγάλης ηλικίας, παλιοί αριστεροί που είδαν τις εσωκομματικές ρυθμίσεις να έχουν ανατεθεί σε μπράβους και σε πορτιέρηδες από το κόμμα τους στο οποίο είχαν επενδύσει προσδοκίες και για το οποίο είχαν κάνει θυσίες χρόνου, κόπου και εξόδων. Αυτές οι συμπεριφορές ήταν βαθιά προσβλητικές και εντελώς ανήθικες.


Η Θεοδώρα Τζάκρη κλείνοντας τις επόμενες ημέρες αυτή την πορεία της στον ΣΥΡΙΖΑ και ανοίγοντας μια νέα περπατησιά, ένα νέο βηματισμό στο νέο κόμμα Κασσελάκη τι τίτλο θα έβαζε στην πολιτική της πορεία από εδώ και πέρα;

Ότι θα βαδίσω ακριβώς στον ίδιο δρόμο που βαδίζω από τα πρώτα βήματα της πολιτικής μου παρουσίας. Η πολιτική μου διαδρομή είναι πολύ μακρά, εξελέγην για πρώτη φορά περιφερειακή σύμβουλος όταν ήμουν 26 χρονών και ακολουθώ τα ίδια βήματα από τότε ως τώρα, βασιζόμενη στις ίδιες αρχές και αξίες, που με καθιστούν ένα εντελώς ανεξάρτητο πρόσωπο. Το τρίτο κύμα της μεταπολίτευσης μετά το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ θα είναι το δυνατότερο και θα είναι αυτό που θα καταφέρει να κάνει την Ελλάδα μια κανονική ευρωπαϊκή χώρα. Άρα ο τίτλος είναι -για να είμαστε και επίκαιροι- “ο αγώνας συνεχίζεται”.

πηγή: Θεοδώρα Τζάκρη στο TheTOC: Συμμορία πραξικοπηματιών διοικεί τον ΣΥΡΙΖΑ – Θα… | Πολιτική Ειδήσεις

Facebook
X
LinkedIn
Email

Διαβάστε επίσης...