5 Ιουλίου 2015, κατακαλόκαιρο είναι μια ημερομηνία σταθμός για τη δημοκρατία μας, είναι η ημερομηνία που ο τότε πρωθυπουργός Τσίπρας κέρδιζε στην παγκόσμια πολιτική ιστορία ως εισηγητής και ενσαρκωτής του όρου “kolotoumpa”.
Νομίζω ότι στην μνήμη μας είναι ακόμη εκείνο το πρώτο εξάμηνο του 2015, η εποχή Τσίπρα, Βαρουφάκη και υπολοίπων που κυβερνούσαν τον τόπο και είχαμε την τραγωδία εκείνης της οργουελικής έμπνευσης, (σχέδιο της παρέας “πρώτη φορά αριστερά”), γελοίο δημοψήφισμα για το αν η χώρα μας έπρεπε να είναι εντός ή όχι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σκεφτείτε τι θα γινόταν εάν είμασταν εκτός, συντριβή…
Ένα δημοψήφισμα χωρίς να ξέρει κανείς ποιος ακριβώς ήταν ο λόγος να γίνει, αλλά και όπως ήταν διατυπωμένα τα ερωτήματα ουδείς καταλάβαινε τι του ζητούσαν να ψηφίσει.
Ήταν ενα ασαφές δημοψήφισμα με ακατανόητα ερωτήματα, δημοψήφισμα που οργανώθηκε σε λίγες ώρες, πρόχειρα και με τέτοιο τρόπο που σήμερα οι οργανωτές του πρέπει να εξηγήσουν όχι μόνο γιατί το διοργάνωσαν, αλλά και για τη συνέχεια όταν έκλεισαν οι κάλπες και δεν ήταν λίγοι εκείνοι που χόρευαν στους δρόμους, αλήθεια τον νταουλιέρη ποιος τον πλήρωνε;
Η Ευρώπη ήταν έτοιμη να μας πετάξει στον γκρεμό και αντί η κυβέρνηση Τσίπρα Καμμένου να εφαρμόσει το ΟΧΙ του λαού ως όφειλε, έκανε ένα ταπεινωτικό ΝΑΙ στο τρίτο αχρείαστο και επώδυνο μνημόνιο με πολλαπλές καταστροφικές συνέπειες πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά.
Τώρα, πως ο τότε πρωθυπουργός έκανε αυτή την αλλά Μελισσανίδη (Ολυμπιονίκη) “kolotoumpa”νομίζω πρέπει κάποια στιγμή να το μάθουμε.
Φυσικά κανείς από το “κόμμα της χαράς” δεν θέλει να το θυμάται ο λαός.
Όσοι όμως ζήσαμε εκείνη την τραγωδία θέλουμε να μάθουμε.
