Όμως η φετινή επέτειος δε μοιάζει με καμία άλλη.
Το φρικτό δυστύχημα στα Τέμπη, που κόστισε δεκάδες ανθρώπινες ζωές, κάνει την φετινή 8η Μάρτη, μια ημέρα περισυλλογής, θλίψης, αλλά και οργής.
Βιώνουμε τη σημερινή επέτειο στη σκιά του θρήνου, με τους μαθητές και τις μαθήτριες της χώρας στους δρόμους, να αναρωτιούνται πότε θα μπει τέλος σε αυτόν τον κατήφορο που βαδίζουμε, στη σκιά μιας απόπειρας συσκότισης των ευθυνών.
Αυτή τη συσκότιση πρέπει να παλέψουμε.
Με το φως της αλήθειας, με τα μάτια και τα αυτιά μας ανοιχτά προς την κοινωνία, προς τη νεολαία μας, που αυτές τις ώρες στέκεται με θάρρος στην πρώτη γραμμή και ζητά αλλαγή και ελπίδα.
Αυτό είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε, για να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων, αυτές τις δύσκολες στιγμές.
