Συναντήθηκα με τον Διοικητή της ΔΥΠΑ κ. Σ. Πρωτοψάλτη και τον Υποδιοικητή κ. Γ. Καραχάλιο, μαζί με την Πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου Γιαννιτσών κ. Θ. Ζουρνατζίδου, την Πρόεδρο και την Αντιπρόεδρο του Σωματείου Εργατών/τριών Γης Αγροτικών Προϊόντων Πέλλας κ. Μ. Σαλτσίδου και κ. Α. Στυλιανίδου, καθώς και τον κ. Θ. Συμεωνίδη, μέλος του ΔΣ της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σωματείων Εργαζομένων σε Κονσερβοποιεία, Ψυγεία Διαλογητήρια.
Συζητήσαμε διεξοδικά τα κύρια αιτήματα του κλάδου των εποχικών εργατών γης, μεταποιητικών βιομηχανιών, Κονσερβοποιείων κλπ. Μεταξύ αυτών, αναφερθήκαμε στο πρόβλημα που δημιουργεί ο διαχωρισμός των επιχειρήσεων σε εποχικές και μη, στους εργαζομένους των μεταποιητικών βιομηχανιών. Παρόλο που οι επιχειρήσεις αυτές δεν κατατάσσονται στις εποχικές επιχειρήσεις, οι εν λόγω εργαζόμενοι απασχολούνται μόνο για συγκεκριμένα διαστήματα, όταν υπάρχει η επεξεργασία εποχικών αγροτικών προϊόντων. Η ΔΥΠΑ όμως, αναγνωρίζει την εποχικότητα με βάση την επιχείρηση και όχι με το είδος της εργασίας ή τον εργαζόμενο. Έτσι, οι άνθρωποι αυτοί δεν δικαιούνται το επίδομα ανεργίας για τις περιόδους που δεν δουλεύουν.
- Είναι σημαντικό να ενσκήψουμε πάνω σε αυτό το πρόβλημα καθώς αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι της αγροτικής παραγωγικής αλυσίδας. Δίνοντας λύσεις σε καίρια βιοποριστικά ζητήματα, όπως η διασφάλιση του επιδόματος ανεργίας σε εποχικούς εργαζόμενους και την λήψη του ταμείου για πέντε μήνες, δίνουμε κίνητρα προσέλκυσης σε περισσότερους εργαζόμενους στον κλάδο.
- Ένα άλλο μέτρο που πρότεινα, που σίγουρα θα αναβαθμίσει το επίπεδο της παρεχόμενης εργασίας, είναι η δημιουργία εξειδικευμένων προγραμμάτων κατάρτισης από την ΔΥΠΑ, με την χορηγία εκπαιδευτικού επιδόματος, ως ενίσχυση του εισοδήματος των εργαζομένων. Με αυτόν τον τρόπο, ο κλάδος θα αναβαθμιστεί ποιοτικά και ποσοτικά, μέσα από την απόδοση κινήτρων και την εκπαίδευση. Έπειτα από μια διεξοδική συζήτηση, ο Διοικητής υποσχέθηκε ότι θα αξιολογήσει τις προτάσεις μας και θα προσπαθήσει να εξετάσει πιθανές λύσεις.
Η αγροτική παραγωγική αλυσίδα, από την παραγωγή μέχρι και την μεταποίηση, αποτελεί την ατμομηχανή της τοπικής οικονομίας και γι’ αυτό στόχος θα πρέπει να είναι η αντιμετώπιση της έλλειψης εποχικών εργατών, καθώς υπάρχει μεγάλη ανάγκη. Είναι σημαντικό για την συνέχιση και ενίσχυση του κλάδου να υπάρχουν σταθεροί εργαζόμενοι οι οποίοι θα ξέρουν την δουλειά και οι επιχειρήσεις θα μπορούν να βασίζονται πάνω τους. Η περιστασιακή εργασιακή σχέση δεν δημιουργεί ρυθμούς ανάπτυξης. Η αναγνώριση όμως της εποχικότητας και η διασφάλιση του βιοπορισμού καθ’ όλο το έτος, θα μπορέσει να δημιουργήσει συνθήκες σταθερότητας στον κλάδο και ενίσχυση του αγροτικού τομέα εν γένει
